'Dit keer hadden we het over 'spoed' in brede zin. Het was
de bedoeling dat iedereen een situatie schetste waarvan je kon zeggen 'dit is
een spoedgeval' en dat we dan samen gingen kijken wat te doen. Ebola kwam
zelfs nog aan de orde bij Simon, maar dat was nou niet echt een spoedsituatie
waar we wat mee konden... Een aantal principes kwamen aan de orde, zoals:
'EIGEN VEILIGHEID EERST!' Dit mag je bij een spoedsituatie nooit uit het oog
verliezen! En wat kan je zelf doen, en wat moet je aan professionele
hulpverleners overlaten? Wat gebeurt er als je 112 belt? En wat kost een
ambulanceritje eigenlijk? Wie betaalt dat? Hoe laat je weten waar je
bent als je 112 belt en je op de snelweg zit? Samen kwamen we een heel eind met
huis-tuin-en keukenmiddelen om een arm te spalken (pollepel/spatel of opgerolde
krant en een theedoek voldoen...), een theedoek is ook handig voor het afbinden
van een heftig bloedend been bijvoorbeeld. Het ABCDE-principe is aan de orde
geweest: is de ademweg vrij? ademt iemand nog? heeft hij nog hartslag? En toen
was het tijd voor het echte werk: de reanimatie. Een reanimatiepop en een korte
instructie en iedereen mocht proberen, dat viel nog niet mee! Je moet een hoop
kracht zetten en op de juiste plek drukken... Waarom precies daar? Wat doe je
eigenlijk met reanimeren? Voldoende vragen met dito antwoorden... Ook de
AED is even gedemonstreerd, het is een apparaat wat duidelijke instructies
geeft, dus zelfs een kind zou ermee kunnen werken. Maar een gedegen EHBO-
en reanimatiecursus is voor iedereen eigenlijk een must... Al met al weer een
leuke ochtend. Het huiswerk voor de laatste keer is nogmaals besproken: de
kinderen mogen samen het uur vullen door ieder een stukje van 10 minuten
onderwijs aan de anderen te verzorgen, hoe je dat doet staat je vrij. Ik ben
benieuwd...'