Vandaag zijn we verder gegaan met ons socratisch gesprek van de vorige keer. Het thema was dus "De mens als schepper van het leven". Naar aanleiding van een filmpje waarin te zien was dat een menselijk oor zich ontwikkelde op het lichaam van een muis, kwam de vraag of wij als mensen wel in de wieg gelegd zijn als schepper van leven. De groep kwam tot de een aantal randvoorwaarden waaronder de mens eventueel als schepper zou mogen optreden. Daarbij kwamen termen als aantallen, racisme, respect en karakter voorbij. Ook zag de groep wel een rol voor de VN.
Het meest zat de groep toch met het feit dat de leven scheppende mens wellicht niet in de hand te houden valt. En hoe is het gesteld met het alleenrecht van onze Schepper? Mooie dialoog vandaag met veel diepgang. Heel knap van de groep.
